Van verschraling in het contact, naar verdieping in jezelf en de ander.
Uit verhalen van cliënten merk ik de eenzaamheid op van het thuiswerken, het niet meer contact hebben met elkaar en het gemis van het samen zijn.
Het lijf bevestigt hun verhaal; harde spieren, de stramheid van het vele zitten en de stijve gewrichten van de vele uren alleen achter de computer.
Een tegenstrijdig gevoel
In mijn wachtkamer zit een oudere man, die wachtende is voor zijn afspraak. In deze tijd van terughoudendheid, voorzichtigheid en zorgvuldigheid, geeft elkaar aanraken een tegenstrijdig gevoel. Enerzijds zou ik de man en mezelf willen beschermen tegen de mogelijke overdracht van een eventuele infectie en anderzijds voel ik het gemis van de handdruk, de begroeting en dus de ontmoeting van de ander.
Ik roep de man naar binnen. In zijn loop reikt hij zijn hand naar mij uit en vraagt of hij een hand mag geven. “Uiteraard” antwoord ik en reik hem mijn hand toe. “Ik ga u toch aanraken” en wijs hem op de mogelijkheid om onze ’sporen’ uit te wissen met de handgel die op mijn bureau staat.
Mijn beroepen gaan over aanraken.
In aanraking wordt voelbaar wat er gebeurt in ons contact
In de haptotherapie hebben mijn aanrakingen een meer persoonlijk karakter, vergeleken bij de meer technische aanrakingen bij fysiotherapie en manuele therapie. Bij haptotherapie zet ik mijzelf hierbij meer in als mens, laat mijzelf als het ware meer voelbaar zijn. Er is meer tijd voor de behandeling en dat heb ik ook nodig. Om even terug te schakelen naar wat ik waarneem bij mijzelf en wat ik ervaar bij mijzelf in contact met de ander.
Even de tijd om mijn aandacht terug te brengen naar wat ik voel, zonder gelijk mijn eerste neiging toe te passen om te checken bij de ander. In aanraking met de ander kan voelbaar gemaakt worden wat er gebeurt in ons contact.
Wat voel jij?
Trek jij jezelf terug of reik je jezelf uit en stel je je open voor de ander?
Met lichamelijk contact kan je jezelf bevestigd voelen en kan je voelbaar maken wat er in jou en jouw lichaam omgaat.
De aanraking is meer dan alleen het tastbaar maken van wat aan de oppervlakte gebeurt. Met aanraken kan je, naast bewust te worden van jouw lichaam, ook bewust raken van jouw gevoelens en gevoelde emoties. In de aanraking kan jouw geschiedenis meegaan, die dan voelbaar meeloopt in ons contact. Daar kunnen we het vervolgens over hebben, zodat er weer ruimte ontstaat voor nieuwe gevoelens.
Leven is voelen!
Laat je eens verrassen door bij de haptotherapeut het voelen te gaan herontdekken.
Het terugtrekken en ‘op alleen gaan’ is passé. Leven is voelen!
Het voelbaar maken van jezelf, maakt dat je weer kleur krijgt en zichtbaar wordt. En maakt dat je weer kan leven vanuit jouw gevoel. Je kan door die gevoelens uit te spreken, jezelf meer op de kaart zetten en duidelijkheid verschaffen aan de mensen om je heen.
